Jabłoń Munka w doniczce (C2)

Jabłoń Muna 

Jesienna, deserowa odmiana jabłoni będąca siewką odmian Mutsu i Najdared. Wykorzystywana głównie w sektorze przetwórczym, ze względu na swoje właściwości rekomendowana jest głównie do hodowli towarowych. W ostatnich latach obserwuje się coraz większy eksport Muny poza granice Polski. 

Charakterystyka 

Muna jako polska odmiana jabłoni jesiennej charakteryzuje się silnym wzrostem, średnią odpornością na mróz oraz mączniaka i stosunkowo wysoką wrażliwością na parcha. Jabłoń wcześnie wchodzi w owocowanie, plonując obficie każdego roku. Zaletą odmiany jest możliwość jednoetapowego zbioru (jest to możliwe za sprawą wyrównania parametrów dojrzałości zbiorczej jabłek w całej koronie). Korona Muny jest duża, przybiera rozłożysty, stożkowaty kształt i cechuje się luźnym zagęszczeniem. Jabłka jakie wydaje na świat charakteryzują się z kolei okazałymi rozmiarami, kulisto-stożkowatym kształtem i w całości pokrywają się ciemno-karminowym rumieńcem. Dojrzałość zbiorcza plonów przypada na koniec września, a same owoce w standardowych warunkach mogą leżakować do lutego. Okres ten można przedłużyć; zastosowanie warunków kontrolowanej atmosfery w magazynowaniu pozwala na przechowywanie zbiorów aż do maja. 

Zapylacze 

Evereste, Prof. Sprenger, Golden Hornet

Owoce 

Owoce Muna posiadają charakterystyczny dla tej odmiany purpurowo-czerwony rumieniec, który pokrywa od 90 do 100% powierzchni jabłka. Skórka sama w sobie posiada subtelny, woskowy nalot, a ukryty pod nią soczysty, kremowo-zielonkawy miąższ o twardej strukturze cechuje się słodko-kwaśnym smakiem. Jabłka osiągają zwykle duże rozmiary i przybierają kulisto-walcowate kształty. Pozostają przy tym wysoce odporne na uszkodzenia mechaniczne i dobrze znoszą transport. 

Pielęgnacja i wymagania 

Muna dobrze znosi trudne warunki; nie straszne jej trzydziestostopniowy mróz ani wiosenne przymrozki w okresie rozkwitu. Jabłoń pozostaje odporna na większość najczęściej spotykanych chorób, ale wykazuje średnią odporność na zarazę ogniową i wysoką wrażliwość na parch, wobec których może wymagać leczenia chemicznego. Mimo narażenia na wspomniane dolegliwości drzewo zaliczane jest do odmian łatwych w uprawie. 

Jabłoń preferuje silnie rosnące podkładki i żyzne gleby o odczynie obojętnym, wykazującym poziom pH w granicach 6,6-6,7. Czynniki te silnie wpływają na prawidłowy rozwój drzewa i wzmacnianie wrodzonej odporności. 

Rozstawa sadzenia jabłoni w sadach: 4 x 4 m = ok. 625 szt./ha. 

Istotnym zabiegiem pielęgnacyjnym Muny jest przycinanie; jabłonie posadzone jesienią wymagają skrócenia gałęzi o 1/3 długości oraz obcięcia przewodnika o część odpowiadającą połowie jego długości.  Zabieg należy wykonać pierwszej wiosny. Pozwoli to nadać kształtu koronie oraz pomoże zachować równowagę pomiędzy częścią nadziemną, a systemem korzeniowym jabłoni. 

Zastosowanie 

Testy konsumenckie wykazują, że owoce Muny oceniane są jako jedne z najsmaczniejszych wśród wszystkich odmian jabłoni, a wysoka odporność na transport, uszkodzenia mechaniczne i stosunkowo długi okres przechowywania sprawiają, że jabłka stanowią coraz częstszy towar eksportowy. Owoce tej odmiany goszczą na stołach w wielu postaciach; doskonale sprawdzają się jako składnik soków, nalewek, ciast oraz w surowym spożyciu.

Dojrzałość zbiorcza - koniec września 

Okres przechowywania - do lutego, a warunkach kontrolowanej atmosfery do maja  

Okres zbiorczy -  koniec września/początek października 

Pochodzenie - Polska 

Nazwa łacińska - Malus Domestica Borkh ''Muna''