Świdośliwa olcholistna Martin doniczka
Martin to bardzo plenna odmiana świdośliwy olcholistnej, wyselekcjonowana w Kanadzie przez D. Martina. Odmiana ta dedykowana jest zarówno nasadzeniom amatorskim jak i towarowym, a jej hodowla może być bez przeszkód kontynuowana we wszystkich obszarach Polski.
Charakterystyka
Świdośliwa olcholistna wciąż należy do grupy mało znanych roślin owocodajnych w Polsce. Krzew ujawnia jednak liczne walory dekoracyjne oraz użytkowe i pozostaje bardzo prosty w uprawie. Odmiana rośnie umiarkowanie intensywnie, tworząc koronę pędów o zwartym pokroju i osiąga docelową wysokość do nawet 5 m. Krzew wykazuje silną mrozoodporność (do -30 stopni Celsjusza) i rzadko ulega szkodliwym chorobom, a jego hodowla wiąże się z wyjątkowo niskimi potrzebami pielęgnacyjno-glebowymi.
Owoce
Martin wyjątkowo plennie rodzi bardzo duże owoce o pojedynczej średnicy około 16 mm i jabłkowo-kulistym kształcie. Plony tej odmiany pokrywa niebiesko-czarna skórka, pod którą z kolei skrywa się smaczny miąższ o słodko-cierpkim smaku i soczystej, miękkiej konsystencji. Jagody świdośliw olcholistnych charakteryzuje wysoka zawartość składników odżywczych i mineralnych; wapnia i żelazo (7-krotnie wyższa niż u borówek amerykańskich), białka i potasu (około 4-krotnie wyższa niż w przypadku borówek amerykańskich) oraz witaminy C, witamin z grupy B i magnezu.
Plony Martin nabierają gotowości do zbioru w sposób równomierny już pod koniec czerwca. Precyzyjny termin zbioru może jednak ulegać niewielkim waganiom, powodowanym przez zmienność warunków pogodowych w danym roku wegetacyjnym oraz od jakości stanowiska uprawowego.
Zapylacze
Martin nie potrzebuje w swoim otoczeniu zapylaczy; jako roślina samopylna wchodzi w okres owocowania bez ich pomocy.
Uprawa i pielęgnacja
Martin najlepiej przyjmuje się na słonecznych stanowiskach oraz na lekko kwaśnych lub obojętnych kwasowo glebach, których współczynnik kwasowości oscyluje w przedziale od 6,2 do 7,2 pH. W trakcie wyboru miejsca pod hodowlę należy pamiętać, że świdośliwy nie znoszą stanowisk podmokłych (warto zadbać o umiarkowanie wilgotny poziom wilgotności podłoża).
Sugerowana rozstawa sadzenia: co 1-1,5 m
Sugerowana odległość pomiędzy rzędami: co 3-4 m
Pierwsze cięcie sadzonki wykonujemy zaraz po jej posadzeniu, skracając wszystkie jej pędy o około 1/3 ich długości, celem przywrócenia roślinie utraconej wcześniej równowagi pomiędzy jej częścią nadziemną a systemem korzeniowym. Kolejne cięcie powinno mieć charakter prześwietlający i wdrażamy je dopiero 5 latach od posadzenia (usuwamy stare, uszkodzone i przesadnie zagęszczające się pędy). Cięcie prześwietlające należy powtarzać od tego momentu corocznie.
Zastosowanie
Owoce odmiany Martin wykazują zastosowanie deserowo-przetwórcze, a sam krzew dedykowany jest zarówno nasadzeniom towarowym jak i amatorskim.
Odmiana: deserowo-przetwórcza
Dojrzałość zbiorcza: pod koniec czerwca
Nazwa łacińska: Amelanchier alnifolia Martin
ang. Alder-leafed shadbush Martin
cz. Amelanchier alnifolia Martin
irl. Amelanchier alnifolia Martin
lt. Amelanchier alnifolia Martin
lvs. Amelanchier alnifolia Martin
norw. Amelanchier alnifolia Martin
ros. Amelanchier alnifolia Martin
słow. Amelanchier alnifolia Martin
ukr. Amelanchier alnifolia Martin
