ZESTAW 3 ODMIAN MORWA CZARNA BIAŁA CZERWONA DLA DIABETYKÓW SADZONKI

Morwa biała Morus alba

Morwa biała (Morus alba) to pochodzące z Azji drzewo lub krzew, które od wieków wykorzystywano w medycynie naturalnej – m.in. przy dolegliwościach takich jak cukrzyca, kaszel czy gorączka. W naturze osiąga wysokość 10–15 metrów, jednak w uprawie ogrodowej często utrzymywana jest w mniejszych rozmiarach. Jej znakiem rozpoznawczym są duże, sercowate liście z charakterystycznymi, nieregularnie piłkowanymi brzegami.

Owoce morwy białej

Dojrzewające od sierpnia do września owoce morwy białej zbierane są sukcesywnie ze względu na ich krótką trwałość. Gdy są dojrzałe, mają biały kolor oraz słodki, miękki miąższ. Owoce, przypominające kształtem czereśnie, cenione są za soczysty smak podobny do jagód. Bogate w witaminy A, C i K, przeciwutleniacze oraz błonnik, stanowią wartościowy dodatek do zdrowej diety. Morwa biała uprawiana jest głównie dla tych owoców, które pojawiają się już w czerwcu i lipcu.

Morwa czarna w doniczce dla diabetyków – soki i przetwory

Morwa czarna (Morus nigra) to niskie drzewo dorastające do około 15 metrów, o gęstej, rozłożystej koronie. Jej liście są owalne, ząbkowane i skrętolegle ułożone. Kwitnie w maju i czerwcu, wydając jednopienne, drobne kwiaty żeńskie i męskie. W sierpniu dojrzewają ciemne owoce – niełupki zebrane w owocostany przypominające jeżyny.

Wymagania uprawowe morwy czarnej są zbliżone do morwy białej. Preferuje nasłonecznione stanowiska i przepuszczalne gleby – piaszczyste lub gliniaste. Roślina ta jest odporna na większość chorób i szkodników, a jej cięcie ogranicza się głównie do formowania, najlepiej wykonywanego pod koniec zimy. Dzięki odporności na zanieczyszczenia świetnie sprawdza się jako element zieleni miejskiej.

Morwa czerwona w doniczce dla diabetyków – soki i przetwory

Morwa czerwona (Morus rubra), podobnie jak jej czarna odmiana, jest drzewem osiągającym wysokość do 15 metrów, o rozłożystej koronie i owalnych, ząbkowanych liściach. Kwitnienie przypada na maj i czerwiec – wtedy pojawiają się jednopienne kwiaty. W sierpniu dojrzewają owocostany zawierające czarne niełupki.

Roślina ma podobne wymagania jak pozostałe gatunki morwy – najlepiej rośnie w miejscach słonecznych, na lekkich i przepuszczalnych glebach. Jest wytrzymała i rzadko atakowana przez choroby czy szkodniki. Cięcie wykonuje się jedynie w celu nadania kształtu, najlepiej pod koniec zimy. Ze względu na dużą tolerancję na zanieczyszczenia powietrza, świetnie nadaje się również do miejskich terenów zielonych.