Grusza Amfora

Grusza Amfora

Amfora to czeska, zimowa odmiana gruszy wyselekcjonowana w 1987 roku w wyniku skrzyżowania odmian Konferencji i Holenickiej. Jej uprawa dedykowana jest zarówno celom amatorskim jak i towarowym. 

Charakterystyka

Na początku drzewo rośnie silnie lub średnio silnie, tworząc luźną, niewielkich rozmiarów koronę o charakterystycznym, nieco stożkowym kształcie; lekko rozłożystym w dolnej części gruszy i wysmukłym w części górnej. Konary odchodzą od pnia drzewa pod szerokim kątem, a jego gałęzie cechuje duża liczba krótkopędów. Tempo wzrostu Amfory wyraźnie spada po wejściu w okres owocowania (zwykle w 2-3 roku od posadzenia); od tego momentu regularnie i obficie wydaje na świat smaczne, aromatyczne plony. Odmiana należy do grupy zachodniej i powszechnie postrzegana jest jako wysoce atrakcyjna pozycja pod względem jakości owoców wśród innych odmian drzew zimowych; szczyci się tytułem jednej z najlepszych zimowych odmian grusz w Polsce. Wykazuje jednocześnie silną mrozoodporność oraz umiarkowaną lub wysoką (w zależności od warunków wzrostu) odporność na większość chorób, w tym na parch i zarazę ogniową. 

Owoce

Owoce odmiany Amfora osiągają duże rozmiary (pojedyncza masa gruszki oscyluje zwykle w granicach 200-250 g) i przybierają wydłużone, butelkowate kształty, zwężone w okolicach szypułki. Plony pokrywają się gładką, pozbawioną rdzawień skórką o żółtawym odcieniu, opatrzoną miejscami subtelnym, pomarańczowym rumieńcem. Ich cechą charakterystyczną pozostaje ponadto występowanie licznych, bardzo drobnych przetchlinek. Znajdujący się wewnątrz biało-żółty miąższ odznacza się drobnoziarnistą, soczystą strukturą i słodko-kwaskowatym, apetycznym smakiem. 

Dojrzałość zbiorcza gruszek wypada na przełomie września i października. Owoce nadają się do konsumpcji zaraz po zerwaniu, ale ich walory smakowe ulegają wzmocnieniu wraz z upływem czasu przechowywania (gruszki cechuje znacznie lepszy smak po 2-4 tygodniach “leżakowania”). W warunkach chłodniczych plony bez konsekwencji przechowują się do marca. 

Zapylacze

Faworytka, Erika  

Pielęgnacja i wymagania

Uprawa Amfory nie należy do wymagających. Odmiana pozostaje silnie odporna na mróz, ale zaszkodzić jej mogą wiosenne przymrozki (pąki gruszy łatwo ulegają przemarzaniu), dlatego warto zadbać o jej profilaktyczne zabezpieczenie. W tym celu na przełomie marca i kwietnia okrywamy drzewo z użyciem maty trzcinowej, papieru falistego, agrowłókniny lub kopca z torfu i kory. 

Grusza wykazuje stosunkowo wysoką odporność na większość chorób pod warunkiem zachowania preferowanego stanowiska pod jej uprawę. Zasada ta nie obowiązuje jednak w okresie letnim, kiedy podczas nadzwyczaj mokrych dni drzewo może ulec plamistości liści. Do pierwszych objawów dolegliwości zaliczamy widoczne już pod koniec maja lub w czerwcu brunatne, nieregularne lub okrągłe plamki, zauważalne na górnej stronie liścia. W razie ich zaobserwowania należy usunąć porażone pędy i liście, a następnie zdezynfekować sekator i zabezpieczyć rany z pomocą maści ogrodniczej, a następnie poddać powstałe ubytki utylizacji. 

Odmiana preferuje żyzne, próchniczne podłoże o średnim poziomie wilgotności i wysokiej zawartości wartościowych składników pokarmowych. Umiarkowanie ciepłe i nasłonecznione stanowisko powinno wykazywać ponadto lekko kwaśny odczyn kwasowości, oscylujący w granicach 6,2-6,7 pH. 

Rozstawa sadzenia w sadach: 2-2,5 x 4 = ok. 1250 szt./ha. 

Przed umiejscowieniem sadzonki w ziemi glebę należy przekopać i odchwaścić oraz w razie potrzeby odpowiednio użyźnić. Warto także zadbać, aby dołek przygotowany pod uprawę był na tyle duży, aby korzenie młodej gruszy nie ulegały zawijaniu i miały wiele miejsca na swobodny rozwój. Nowo posadzonym sadzonkom wiosną przycinamy gałęzie o 1/3 ich długości, aby przywrócić utraconą wcześniej równowagę między korzeniami i częścią nadziemną.  Zabieg ten nadaje właściwy kształt koronie drzew i zapewnia prawidłowy dostęp do światła ich plonom, co z kolei wpływa pozytywnie na sam proces kwitnienia, przekładając się na wzmocnienie obfitości owocowania.  

Zastosowanie

Amfora należy do grupy odmian deserowych, wysoce rekomendowanych uprawie amatorskiej. Jej nasadzenia praktykowane są jednak także w sadach towarowych, a owoce gruszy idealnie sprawdzają się m. in. jako dodatek lub składnik licznych ciast, potraw, soków, kompotów, nalewek i win.  

Dojrzałość zbiorcza - początek października

Dojrzałość konsumpcyjna - miesiąc po przeprowadzeniu zbiorów 

Pochodzenie - Czechy

Nazwa łacińska - Pyrus communis "Amfora"

ang. Amfora's pear tree

czeski  Karolina hrušeň

irl. Crann piorra Amfora

litewski Amfora kriaušės medis

łot. Amforabumbieru koks

niem. Amfora Birnbaum

norw. Amforapæretre

ros. груша Амфора

słow. Amfora hruška

ukr. Груша Амфора