Grusza Carola

Grusza Carola 

Carola jest wczesno-jesienną, szwedzką odmianą gruszy, wyselekcjonowaną w 1957 roku w wyniku skrzyżowania odmian Johantorp i Komisówka. Drzewo stanowi cenioną odmianę deserową i rekomendowane jest zarówno uprawom amatorskim jak i towarowym. 

Charakterystyka

Carola rośnie umiarkowanie silnie, tworząc wzniesioną, łatwą w formowaniu koronę o silnie zagęszczonym pokroju i osiąga maksymalną docelową wysokość w przedziale 3,5-4,5 m. Drzewo bez konsekwencji może być uprawiane w każdym rejonie Polski, a sama odmiana cechuje się wysoką mrozoodpornością i niską podatnością na większość chorób z wyłączeniem parcha (umiarkowana odporność) oraz zarazy ogniowej (niska odporność). 

Grusza wcześnie wchodzi w okres owocowania, plonując zwykle regularnie i obficie pod warunkiem stosowania właściwej opieki w trakcie jej uprawy. Wdrażanie podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych zmniejsza ponadto charakterystyczną tendencję drzewa do owocowania przemiennego i okresowo słabego zawiązywania owoców. 

Owoce

Odmiana szczególnie w pierwszych latach od wejścia w okres owocowania wydaje na świat duże lub bardzo duże owoce o pojedynczej masie sięgającej 200-250 g. Plony Caroli przybierają wydłużone, szerokie i pękate od strony kielicha, niesymetryczne kształty o krótkich szyjkach i pokrywają się gładką skórką o zielonej barwie, która wraz z upływem okresu dojrzewania staje się zielono żółta, a od strony nasłonecznionej obmywa się atrakcyjnym, rdzawo-czerwonym rumieńcem. Znajdujący się pod nią miąższ charakteryzuje słodki smak o wyraźnie aromatycznej nucie i soczystej konsystencji.   

Gruszki Caroli stanowią bogate źródło licznych składników odżywczych i mineralnych, wywierając dobroczynny wpływ na funkcjonowanie ludzkiego organizmu. Substancje w nich zawarte skutecznie neutralizują szkodliwe produkty przemiany materii, obniżają cholesterol, wspomagają tarczycę, zapobiegają powstawaniu nadciśnienia i poprawiają działanie układu krwionośnego. Ich regularne spożycie rekomendowane jest w szczególności kobietom w ciąży oraz osobom borykającym się z dolegliwościami tarczycy, serca oraz zaburzeniami osteoporotycznymi. Owoce te powszechnie wykorzystywane są w produkcji rozmaitych soków, kompotów, win, nalewek, dżemów, marmolad, galaretek i przecierów, a także jako dodatek do ciast, deserów i potraw. Gruszki nadają się ponadto do bezpośredniego, surowego spożycia, a dopuszczalny czas ich przechowywania przy temperaturze -5 stopni Celsjusza obejmuje okres od zbioru aż do stycznia. 

Dojrzałość zbiorcza plonów Caroli przypada na połowę września, z kolei konsumpcyjną osiągają już kilkanaście dni od przeprowadzenia zbiorów. Należy jednak pamiętać, że dokładny termin zbioru uzależniony jest od indywidualnych warunków pogodowych panujących w danym roku wegetacyjnym oraz stanowiska zastosowanego pod uprawę gruszy. 

Zapylacze 

Komisówka, Konferencja, Faworytka

Pielęgnacja i wymagania

Uprawa odmiany Carola nie niesie ze sobą skomplikowanych wymagań pielęgnacyjnych i podobnie jak w przypadku większości drzew owocowych ogranicza się jedynie do kilku podstawowych zabiegów, które przeprowadzane regularnie przekładają się na prawidłowe owocowanie oraz szeroko pojęty, właściwy rozwój gruszy. 

Drzewo lubi słoneczne, możliwie osłonięte od silnego wiatru stanowiska oraz żyzne, przepuszczalne gleby o umiarkowanym poziomie wilgotności i obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie kwasowości, oscylującym w granicach 6,2-7,2 pH. Najlepszym wyborem wśród gleb będą dla Caroli różnego rodzaje lessy oraz lżejsze gliny. Odmiana z powodzeniem przyjmie się także na stanowiskach odmiennych niż wymienione, ale ze względu na tendencję do przemiennego owocowania i naturalnym ograniczeniem jego obfitości po wejściu w okres pełnej dojrzałości, w jej uprawie warto postarać się o warunki maksymalnie zbliżone do preferowanych. 

Carola cechuje się stosunkowo wysoką mrozoodpornością i zwykle nie wymaga ochrony w trakcie zimowych okresów (z wyłączeniem nasadzeń jesiennych), ale w razie potrzeby można postarać się o profilaktyczne zabezpieczenie gruszy z użyciem papieru falistego, maty trzcinowej lub agrotkaniny. Ze względu na podatność odmiany na zarazę ogniową warto ponadto zwracać uwagę na występowanie charakterystycznych objawów (specyficznego wyglądu oraz kurczenia się i zamierania kwiatów oraz brunatnych plam na liściach), a w razie ich zauważenia usunąć porażone chorobą pędy i zdezynfekować sekator. W przypadku braku oczekiwanych efektów po 7-10 dniach zabieg należy powtórzyć lub wdrożyć leczenie chemiczne.  

Najlepszym terminem na sadzenie jest okres wiosenny, który wymaga bardziej obfitego podlewania niż inne pory, ale dopuszczalne są również nasadzenia na przełomie września i października - te wymagają jednak kopczykowania. Niezwykle istotnym elementem uprawy jest również właściwe nawadnianie, ponieważ odmiana bardzo źle znosi suszę. Niezależnie od terminu sadzenia zaraz po umiejscowieniu sadzonki w ziemi podlewamy ją z użyciem 10-30 l wody, a następnie umiarkowanie kontynuujemy podlewanie przez cały okres wiosenno-letni. Proceder nawadniania można ułatwić wykopując wokół gruszy misę, zapobiegającą wylewaniu się wody na boki.  

Przed umiejscowieniem sadzonki w ziemi glebę warto przekopać i wnikliwie odchwaścić ze szczególnym uwzględnieniem chwastów stałych, a także upewnić się, że dołek przygotowany pod jej uprawę jest wystarczająco duży, aby korzenie młodej gruszy nie ulegały zawijaniu. 

Rozstawa sadzenia w sadach: 1-2 m x 3-3,5 m = ok. 1 420-3 334 szt./ha.

Uprawa Caroli podobnie jak w przypadku większość drzew owocowych wymaga regularnego przycinania. Zabieg pozwala na uformowanie korony, zapewnia prawidłowy dostęp do światła owocom gruszy, przekładając się przy tym pozytywnie na jakość owocowania i zapobiega powstawaniu licznych chorób. Niezależnie od terminu sadzenia, cięcie wykonujemy po raz pierwszy zawsze w okresie wiosny przez rozpoczęciem kwitnienia. W tym celu w przypadku braku rozgałęzień obcinamy sadzonkę na wysokości około 70-90 cm (cięcie należy przeprowadzić w sposób skośny pod kątem około 45 stopni). Wobec obecności pędów bocznych, wybieramy 3-4 pędy wyrastająca ukośnie w górę i skracamy je o ⅓ ich długości. Usuwamy ponadto gałęzie rosnące pod kątem ostrym oraz te, które rozwijają się poniżej 50 cm od gruntu. Właściwa metodyka przycinania uzależniona jest od rodzaju korony, jaki chcielibyśmy uzyskać, ale należy pamiętać, że nie wolno dopuścić do przesadnego zagęszczenia drzewa. Ze względu na dużą liczbę jednorocznych pędów zabieg przeprowadzamy także latem. Po jego dokonaniu należy zabezpieczyć rany z użyciem maści ogrodniczej i zdezynfekować sekator.

Zastosowanie

Carola należy do grupy wysoce atrakcyjnych odmian deserowych, a jej owoce powszechnie wykorzystywane są jako składnik lub dodatek rozmaitych przetworów, deserów, ciast i potraw. Nadają się również do bezpośredniego spożycia, a samo drzewo polecane jest zarówno celom amatorskim jak i towarowym.

Odmiana: jesienna

Dojrzałość zbiorcza: połowa września

Dojrzałość konsumpcyjna: kilkanaście dni od dokonania zbiorów

Okres przechowywania: ok. 8 tygodni (do stycznia)

Pochodzenie: Szwecja

Nazwa łacińska: Pyrus communis “Carola”

ang. Carol's pear tree

czeski  Karolina hrušeň

irl. Crann piorra Carol

litewski Karolio kriaušės medis

łot. Kerolas bumbieru koks

niem. Carols Birnbaum

norw. Carols pæretre

ros. груша Кэрол

słow. Karolina hruška

ukr. Груша Кароль