Jabłoń Starking

Jabłoń Starking

Starking stanowi jedną z najbardziej docenianych odmian deserowych. Wyselekcjonowana w 1881 roku w USA cechuje się wybitnymi walorami smakowymi i rekomendowana jest zarówno do uprawy amatorskiej jak i towarowej. 

Charakterystyka

Drzewo rośnie silnie, tworząc dużą, rozłożystą i średnio zagęszczoną koronę o subtelnie zwisających konarach. Wchodzi w okres owocowania w 5-6 roku od posadzenia i wydaje na świat wysokiej jakości, słodkie jabłka. Stosunkowo wczesne owocowanie Starking odbywa się w sposób umiarkowany, ale coroczny, a prawidłowy rozwój oraz ilość plonów samej jabłoni skutecznie można wzmocnić poprzez zastosowanie właściwej pielęgnacji w jej uprawie. Drzewo pozostaje stosunkowo odporne na mróz, średnio podatne na parcha i mało wrażliwe na mączniaka. Dojrzałość zbiorcza plonów wypada w połowie października, z kolei konsumpcyjna kilka miesięcy później - w styczniu. Zebrane jabłka bez utraty atrakcyjnych walorów spożywczych mogą być przechowywane aż do maja. 

Owoce

Starking rodzi rumiane, średniej wielkości owoce o wadze oscylującej wokół wartości 160 g. Powszechnie doceniane, zachwycają fantastycznym, słodkim, smakiem zamkniętym w soczystym, chrupiącym i jędrnym miąższu, który nie tylko nie traci wartości wraz z czasem przechowywania, ale nabiera naturalnego aromatu wraz z upływem czasu; najlepszy smak jabłek odczuwalny jest w okresie zimowym. Owoce Starking cechują się ponadto stożkowatym kształtem o wyraźnie zaznaczonych pięciu żebrach, rozpoczynających się tuż przy kielichu i wygasającymi w środkowej części jabłek. Odczuwalnie gruba i mocna, lecz gładka skórka Starking obmywa się w całości ciemno-karminowym rumieńcem. 

Zapylacze

Jonatan, Golden Delicious, Królowa Renet, Cortland, Idared, Gloster.

Pielęgnacja i wymagania

Starking należy do grupy jabłoni o niskim stopniu trudności uprawy. Jej pielęgnacja sprowadza się w głównej mierze do wykonywania regularnego przycinania drzewa. Zabieg przeprowadzany w sposób prawidłowy znacząco przedłuża życie jabłoni i poprawia smak jej plonów. Pędy należy skracać o ⅓ ich długości, z kolei przewodnik przycinamy o około 50 centymetrów. W razie przesadnego rozgałęzienia korony warto przyciąć ją o 70 do 90 centymetrów. Odmiana najlepiej przyjmuje się w glebie o lekko kwaśnym odczynie pH i preferuje stanowiska nasłonecznione.

Rozstawa sadzenia w sadach: 2,5-3,5 m = ok. 1142 szt./ha. 

Starking jest odmianą obcopylną, dlatego warto umieścić ją ponadto w towarzystwie zapylaczy (najbardziej preferowaną jest Golden Delicious). Jabłoń wykazuje średnią odporność na choroby, ale dobrze radzi sobie z dolegliwościami o podłożu grzybiczym i pasożytniczym (znacznie lepiej niż inne odmiany). Pozostaje jednak stosunkowo wrażliwa na parcha, mszyce jabłonkowe oraz zgniliznę. 

Zastosowanie

Plony odmiany Starking należą do grupy najlepszych owoców deserowych i znajdują zastosowanie m. in. jako składnik soków, nalewek, win, przetworów oraz potraw. 

Dojrzałość zbiorcza: połowa października

Okres przechowywania: do kwietnia

Odmiana: zimowa

Pochodzenie: USA

Nazwa łacińska: Malus Domestica "Starking"

ang. apple tree, "Starking" apple seedlings

cz. jabloň, sazenice jabloně Starking

irl. crann úll, síológa úll Starking

lt. obelis, "Starking" obelų daigai

łot. ābele, "Starking" ābolu stādi

niem. Apfelbaum,"Starking"-Apfelsämlinge

norw. epletre, "Starking" eplefrøplanter

ros. Яблоня Старкинг

słow. jabloň, Sadenice jabĺk "Starking".

ukr. яблуня, Яблуня Старкінга